Anne, baba ve bebek arasındaki özel ve yoğun bir bağdır, bağlanma.
Bağlanma sayesinde aile birbirini sarıp sarmalar, bebeklerini sonsuz özveri ile yetiştirirler. Bebek her ağladığında saat fark etmeksizin onunla ilgilenilmesini, karnının doyurulmasını sağlayan sebeptir bağlanma.
Bebekler doğar doğmaz bağlanmaya hazır olurlar. Ancak bazen anne ve babalar çeşitli sebeplerden dolayı bağlanmak için hazır olmayabilirler. Çoğu durumdaysa bebeğin doğumda ağladığı ve kucağa alındığı o ilk an fark etmeseniz de bebeğinize aşkla bağlandığınız andır. O andan itibaren bebeğinizin asla zarar görmemesi ve her an kendini güvende hissedebilmesi, sevildiğini bilmesi için yaşamaya başlarsınız.
Bebeklerle bağ kurabilmek, onların size bağlanabilmesini sağlamak oldukça basittir. Bir bebeğin gözlerine emzirme mesafesinde sevgiyle baktığınızda, ona sevgiyle dokunduğunuzda, sevgi dolu yüz ifadeleri yaptığınızda ve mutlu sesler çıkardığınızda bunlar bebeğinizin size bağlanması için yeterli şeylerdir. Bebekler insan seslerini, dokunulmayı ve onlarla anlamasalar bile sohbet edilmesini çok severler.
Evlat edinilen bebeklerde, ebeveynlerinin en büyük korkularından birisidir, bebeğin kendilerine bağlanıp bağlanmayacağı. Fakat zamanla bu korkularının çok gereksiz olduğunun farkına varırlar. Belki diğer bebeklere göre bağlanmaları biraz daha fazla zaman alsa da, çoğunlukla çok kısa sürede evlat edinilen bebekler ve ebeveynleri arasında da çok kuvvetli ve özel bir bağ oluşmaktadır.
Bebekler, bağlanmaya hazır olarak doğarlar fakat bazen ebeveynler için durum böyle olmayabilir.
Anne, anne olacağını öğrendiği zaman; Baba ise bebeği doğduğu zaman baba olmaktadır.
Bazen babanın bebeğine bağlanması biraz zaman alabilir, bu endişe edilecek, hor görülecek, suçlu hissedilecek bir durum değildir. Babanın bebeğiyle birlikte gelen, bebeğini ve ailesini koruma, onlara iyi bakabilme gibi sorumlulukları ile birlikte ruh halindeki değişimler bu bağın gecikmesine neden olabilir. Bu durum çok kısa sürede kendiliğinde ortadan kalkacaktır.Günümüzde erkekler de bebekleri ile çok daha fazla zaman geçiriyor, onların bakımında anneler kadar ön planda olabiliyorlar.
Bebeğin biberonla beslenmesi, altının değiştirilmesi, banyo yaptırılması gibi işlerinde anneye yardımcı olmak,
Bebeğe masal ya da şarkı okumak, onu uyutmak,
Bebekle her gün tensel temas halinde bir süre geçirmek, babaların da bebekleri ile kısa sürede bağ kurabilmesine yardımcı olur.
Her ne kadar erkeklerin bebeklerine geç bağlanma sorunu ön planda olsa da bir gerçek varki kadınlarında aynı sorunu yaşayabiliyor. Bu da oldukça doğal bir durumdur ve özel bir problem olmadıkça kısa sürede kendiliğinden düzelecektir. Yeni doğum yapmış bir annenin hormon dengeleri bozulmuştur. Bebeği emzirmek de hormon dengelerini bozabilir ve bunlar annenin duygu durumunda karmaşalara sebep olabilir. Ayrıca zor bir doğum geçirmek, doğum sonrasında acı çekmek gibi sebepler de bağlanmayı geciktirebilir. Anne değişen hormonlar sebebi ile doğum sonrası depresyon geçiriyor olabilir. Ya da bebek erken doğum vb. sebeplerle doğumdan sonra yoğun bakımda kalmak zorunda olduğu için bağlanma gecikebilir.
Görüldüğü gibi annenin bebeğine bağlanmasının gecikmesi için bir çok faktör bulunmaktadır. Bu sorunların hepsi çözülebilir sorunlardır.Önemli olan bu dönemde eşlerin açık açık hissettiklerini paylaşabilmesi ve birbirlerine destek olmaları, bağlanmanın en kısa sürede gerçekleşmesini sağlamaktadır.
kadinlarnedio.com