11 aralık 2016 asla unutamayacağım soğuk bir pazar günü..evden çıkarken buraya artık 3 kişi döneceğimizden tam olarak emin değilim.…Evden çıkarken insanın kalbinin ikiye bölüne bildiğinden henüz haberdar değilim..bilmiyorum ,hiçbişiy bilmiyorum,hayata dair en ufak bir fikrim bile yok…kontrole giriyorum bi çıkıyorum kapıya kollarımda serumlar ,babanın gözlerine bakarak gözlerimle yalvarıyorum sanki almasınlar beni diye (nasıl korkağım bir bilsen,nasıl canı tatlı bu kadının) babanın yüzünde bir gülümseme gözleri çakmak çakmak oluyor be diyor ki “alıyolarmı?hadi..” biliyomusun oda bilmiyo aslında ne diyeceğini …biliyorum..mutluluğunu görüyorum gözlerinde ama benim içinde telaşlı..herkes orda herkes..güzel şeyler söylüyorlar, duymuyorum..korkuyorum!sonra bi kaç saat soğuk bir yerde bekliyorum yanımda telefonum bile yok,sen düşün..anneannenle halan geliyorlar babanı soruyorum onu almamışlar!birazdan alacaklar sizi diyor hemşirem! Deliyim o esnada bi gör beni:) derin nefesler alıyorum gerginliğimi hissetme diye ,karnımdan seni seviyorum ama titriyorum korkudan,heyecandan çünkü bilmiyorum…sonra beni deri ve kocaman rahat bir sedyeye alıyorlar hayatımın en uzun yoluna çıkıyorum sanki..sanki gidiyorum ve bir daha dönmeyeceğim ..kapıda anneannen ve halan var!ellerimi tutuyorlar..bişiyler diyolar duymuyorum..babanı soruyorum çünkü üstü inceydi bi onu hatırlıyorum üşütmesin diye hırkamı giysin diyorum (hırkam dediğim şey aslında babanın hırkası ,hamileliğin son döneminde bana eşlik etti) sesim titreyerek diyorum ki Adahan’ın herşeyi tamam dimi anne? Tamam diyolar sen düşünme..asansörde anneannen var yanımda elimden tutuyor.o anda inan titriyorum ellerimi falan öpüyor..sonrası ve sahne ışıklar doktorlar hemşireler..karnımı siliyolar sadece durun kesmeyin ben daha bayılmadım dediğimi hatırlıyorum ,gülüyorlar haliyle.doktorum geliyor soruyorum “ben şimdi hiçbişiy hissetmem dimi?” Gülüyor ve “hani yarısını hissedersin yarısını hissetmezsin” diyor ..o gülünce biraz olsunn rahatlıyorum..bi şırınga 20’den geriye doğru sayma denemem 20/19 ben gidiyoruuuum diyorum “güle güleee” diyor doktorum.ve sonra sahne senin oğlum ,iyiki doğdun! Saat 14:28… Hoş geldin hayatımın anlamı… (İYİKİ DOĞDUN ADAHAN )
