Biz anneler bebeklerimiz ile ilgili pek çok konuda çok iyiyiz. Zor durumlarda bez değiştirmekten elimiz kolumuz doluyken bebeğimizi idare etmeye kadar başkalarına imkansız gözükebilecek pek çok işi kıvırabiliyoruz. Bütün bunların yanında bebeklerimiz için varlığımız da çok kıymetli, hele hele söz konusu bebek ağrı ve acı içindeyse.
Bu bazılarımız tabi ki yeni bir keşif değil, nihayetinde her anne anneliğinin bir noktasında “Uf mu oldun, gel öpeyim” cümlesini kullanmıştır. Bununla beraber, araştırmalarda hasta veya acı içinde bir bebeğin yanında ebeveynlerin bulunmasının bebeğin hissettiği acıyı azalttığı ortaya çıktı.
Bu araştırmalarda bebek farelere az miktarda elektrik verilerek beyinleri incelendi. Bu farelerin bazılarının yanında anneleri de bulunmaktaydı. Bir süre devam edilen bu durum farelerin genlerinde değişikliğe neden oldu. Bu araştırmada çalışan ve New York Üniversitesi Langone Tıp Merkezinde acı ve ağrı uzmanı olan Gordon Barr bu konuda “Annesi yanında bulunan farelerle diğer fareleri karşılaştırdığımızda, annesi yanında bulunan farelerin genlerinin acıyı daha az hissedecek bir biçimde değiştiğini gördük” dedi.
Ne kadar beyinde hissedilen acıyı ve ağrıyı azalttığı bilimsel olarak kanıtlansa da, ebeveynlerin böylesi durumlarda etkisinin uzun dönem etkileri de azımsanmamalı. Barr bu konuda “Bebekler acının tam olarak neden oluştuğunu bilmezler. Ebeveynlerin böyle durumlarda sürekli çocuklarıyla beraber olmaları o an için yararlı olsa da, bu durumun çocuğun psikolojik yapısı üzerindeki uzun dönemli etkileri tam olarka bilinmemekte” dedi.
Uzun dönemli etkliler tartışılıyor olsa bile, çocuğunuzun fiziksel olarak yanında oluşunuzun onun acısını ve ağrısını azalttığını bilmek hoş bir duygu olsa gerek. Siz en iyisi o uf olduğunda onu öpmeye devam edin!