RAHİM SARKMASI NEDİR?
Kalça kemikleri arasındaki pelvis organları; vajina, serviks, uterus, mesane, üretra, bağırsaklar ve rektumu içerir. Bu organlar bir grup kas ve başka dokular tarafından yerinde tutulur. Bu destek sistemi gerildiğinde veya yırtıldığında, pelvik organların normal yerlerinden kaymasına veya sarkmasına neden olur.
RAHİM SARKMASI NASIL ANLAŞILIR? BELİRTİLERİ…
Sarkmanın farklı dereceleri bulunur. Fazla bir sarkma olması sonucunda kadın, rahmini eliyle hissedebilir. Hatta ilerleyen durumlarda rahim tamamen vajina dışına çıkabilir. Genelde rahim sarkması durumundan sadece rahim değil, onun yanındaki kalın bağırsak ve idrar torbası da etkilenebilmektedir. Hafif rahim sarkması genellikle belirti veya semptomlara neden olmaz. Orta ila şiddetli rahim sarkmasında belirtiler şunlardır:
– Pelvik bölgede dolgunluk, ağırlık veya ağrı hissi. Genellikle bu duygu gün geçtikçe kötüleşir veya ayakta durduktan, kalktıktan veya öksürdükten sonra kötüleşir.
– Bel ağrısı
– Vajinada şikinlik
– Vajinadan taşan doku
– İdrar kaçağı (idrar kaçırma) veya idrar retansiyonu gibi idrar sorunları
– Bağırsak hareketlerinde sorun
– Sanki küçük bir topa oturmuş veya vajinanızdan bir şey düşüyormuş gibi hissetmek
– Vajinal kanama veya vajinal akıntıda artış
– Cinsel ilişki ile ilgili sorunlar.
Genellikle, belirtiler sabahları daha az rahatsız edicidir ve gün geçtikçe kötüleşir.
RAHİM SARKMASI NASIL OLUR?
Rahim sarkması (uterus prolapsusu), pelvik taban kasları ve ligamanları gerip zayıfladığında ve rahim için artık yeterli destek sağlamadığında ortaya çıkar. Genital bölge organları, bulundukları yerde kendilerini sabit tutan bağlar sebebiyle sınırlı hareket yeteneğine sahiptirler. Yaş ilerlemesi, doğum sayısı ve şekli gibi nedenlerle bu bağlar işlevlerini kaybedebilirler. Bağların gevşemesiyle genital organların vajina içine sarkması olağandır. Rahim sarkması da, bazı etmenler sonucunda rahimin vajina içerisinde aşağı kaymasıdır. Pelvik kas ve dokuların zayıflaması nedenleri arasında şunlar vardır:
– Gebelik
– Birden fazla sayıda doğum
– Doğum sırasında zorlanma (aşırı ıkınma) veya travma
– Normalden daha büyük bir bebek doğurmak
– Fazla kilolu veya obez olmak
– Menopoz sonrası düşük östrojen seviyesi
– Bağırsak hareketleriyle kronik kabızlık veya gerilme
– Kronik öksürük veya bronşit
– Şişmanlık (obezite)
– Tekrarlanan ağır kaldırma